तू ठरवलं तसं सये
मलाही आज ठरवू दे
बोलक्या शब्दांवर माझ्या
तूझे थोडे मौन गिरवू दे

तू विसरली तसं सये
मलाही आज विसरू दे
आठवणीच्या हिरवळीवर
दवबिंदू म्हणून पसरू दे .....

तू जगतेस तसं सये
मलाही आज जगू दे
रित्या डोळ्यांमध्ये मला
भरलेलं आभाळं मागू दे

तू हरवतेस तसं सये
मलाही आज हरवू दे
मरणाचे दुख आपल्या
आज जगताना मिरवू दे .......

तू फसवलं तसं सये
मलाही आज फसू दे
आसवं पडद्याआड अन
व्यासपीठावर मला हसू दे

वाजता पैंजण कुणाची,
कुठे चंचल बांगड्यांचा आवाज,
ह्या माझ्या वेड्या मनास,
आता फक्त तुझाच आभास

वाळू सागराला भिजवते
की सागर वाळूत भिजतो
एक थेंब येऊन पावसाचा
शिंपल्यात हळूच निजतो

तारे आकाशातून तुटतात
की तुटण्याची मजा लुटतात
तुझ्या माझ्या पाऊलखुणा
आठवणी बनून उमटतात

सुगंध बरसवते रातराणी
की भ्रमराला तरसवते रातराणी
मिटून घेईल पापण्या
लाजाळूला पाहू नका कुणी

दवात भिजलेल्या पाकळ्या
होत्या धुक्याखाली झाकल्या
गंध माळला होता फ़ुलांनी
तुझ्या केसात मोकळ्या

- अमोल घायाळ

मराठी पाउल पडते पुढे !

खरा स्वधर्म हा आपुला
जरि का कठीणु जाहला
तरी हाचि अनुष्ठीला, भला देखे

स्वये शस्त्र देशार्थ हाती धरावे
पिटावे रिपूला रणी वा मरावे
तुझ्या रक्षणा तूच रे सिद्ध होई
तदा संकटी देव धावून येई
जय जय रघुवीर समर्थ

स्वराज्य तोरण चढे
गर्जती तोफांचे चौघडे
मराठी पाउल पडते पुढे !

मऊ मेणाहूनि आम्ही विष्णुदास ।
कठीण वज्रास भेदू ऐसे ।।

कोट छातीचा अभंग त्याला कधी न जातील तडे

माय भवानी प्रसन्न झाली
सोनपाऊली घरास आली
आजच दसरा, आज दिवाळी
चला सयांनो, अंगणी घालू
कुंकुमकेशर सडे
मराठी पाउल पडते पुढे !

बच्चे आम्ही वीर उद्याचे
बाळमुठीला बळ वज्राचे
वारस होऊ अभिमन्यूचे
दूध आईचे तेज:प्रवाही
नसांतुनी सळसळे
मराठी पाउल पडते पुढे !

शुभघडीला शुभमुहूर्ती
सनई सांगे शकुनवंती
जय भवानी, जय भवानी
दशदिशांना घुमत वाणी

जयजयकारे दुमदुमवू हे
सह्याद्रीचे कडे !!


कवियत्री - शांता शेळके

प्रवाहा बरोबर तर सगळेच जातात.

प्रवाहाविरुद्ध जो जातो तोच जिवनात यशस्वी होतो…

हे मी ट्राफीक पोलिसला सांगितल,

तरि त्याने पावती फाडलिच.

पहिली चुक

झंम्प्या : साहेब ह्यावेळी तुम्ही माझा पगारात २०० रुपये कमी दिलेत

साहेब : अरे वा गेल्यावेळी तुला पगारात चुकून २०० रुपये जास्त दिले होते.

झंम्प्या : हो साहेब पण ती तुमची पहिलीच चुक होती म्हणून मी तेव्हा गप्प होतो.