श्रवणें नयन जिव्हा शुद्ध करी । हरीनामें सोहंकारी सर्व काम ॥ १ ॥

मग तुझा तूंचि दिवटा होसीगा सुभटा । मग जासील वैकुंठा हरिपाठें ॥ २ ॥

रामनामें गणिका तरली अधम । अजामिळ परम चांडाळ दोषी ॥ ३ ॥

म्हणे गोरा कुंभार विठ्ठल मंत्र सोपा । एक वेळा बापा उच्चारीरे ॥ ४ ॥

  - संत गोरा कुंभार

 प्रेमळ तो भक्त कुंभार गोरा।।१।।

असे घराश़मी करीत व्यवहार

न पडे विसर विठोबाचा ।।२।।

कालवुनी माती तुडवीत गोरा।

आठवीत वरा रखुमाईच्या।।३।।

प्रेमे अंगी असे झाकुनी नयन

करीत भजन विठोबाचे ।।४।।

 

- संत नामदेव

 मन गुंतलेले देखा पांडुरंगी।।१।।

मृतिकेसम जाहला असे गोळा।

बाळ मिसळला मृतिकेत ।।२।।

रक्तमांस तेणे जाहला गोळा लाल

नेणवे तात्काळ गोरोबासी।।३।।

एका जनार्दनी उटक आणुनी कांता

पाहे तवं तत्वता बाळ न दिसे।।४।।

  - संत एकनाथ

 योग याग जप तप अनुष्ठान । नामापुढें शीण अवघा देखे ॥१॥

नामचि पावन नामचि पावन । अधिक साधन दुजें नाहीं ॥२॥

कासया फिरणें नाना तीर्थाटणी । कासया जाचणी काया क्लेश ॥३॥

चोखा म्हणे सुखे जपता विठ्ठल । सुफळ होईल जन्म त्याचा ॥४॥

  - संत चोखामेळा

 अवघ्या साधनांचे सार । रामकृष्ण हा उच्चार ॥१॥

येणें घडे सकळ नेम । वाचें नाम जपतांचि ॥२॥

भाग्यें होय संत भेटी । सांगू गोष्ट सुखाच्या ॥३॥

चोखा म्हणे मज आनंद झाला । जीवलग भेटला मायबाप ॥४॥

  - संत चोखामेळा

आतां माझा सर्व निवेदिला भाव । धरोनी एक ठाव राहिलोंसे ॥१॥

जेथें काळाचाहि न पुरे हात । तयाचे पायीं चित्त समर्पिलें ॥२॥

भय नाहीं चिंता कोणता प्रकार । झालोंसे निर्भय नामबळें ॥३॥

चोखा म्हणे आतां लागलासे झरा । विठोबा दातारा याचि नामें ॥४॥

  - संत चोखामेळा

 राम हीं अक्षरें सुलभ सोपारी । जपतां निर्धारीं पुरे कोड ॥१॥

मागें बहुतांसी उद्धरिलें देखा । ऐसें बळ आणिका नाही अंगीं ॥२॥

नामामृत पाठ घेईं कां घुटका । होईल सुटका संसाराची ॥३॥

नाम हेंचि सार नाम हेंचि सार । भवसिंधु उतार दो अक्षरीं ॥४॥

चोखा म्हणे नाम सुलभ सोपारें । जपावें निधरिं एका भावें ॥५॥

  - संत चोखामेळा