भूत

भूत जबर मोठे ग बाई ।
झाली झडपड करु गत काई ॥१॥

सूप चाटूचे केले देवऋषी ।
या भूताने धरिली केशी ॥२॥

लिंबू नारळ कोंबडा उतारा ।
त्या भूताने धरिला थारा ॥३॥

भूत लागले नारदाला ।
साठ पोरे झाली त्याला ॥४॥

ऊत लागले ध्रूवबाळाला ।
उभा अरण्यात ठेला ॥५॥

एकाजनार्दनी भूत ।
सर्वांठायी सदोदित ॥६॥  






रचनाकर्ते - संत  एकनाथ

विंचू

विंचू चावला वृश्चिक चावला । कामक्रोध विंचू चावला । तम घाम अंगासी आला ॥धृ॥

पंचप्राण व्याकुळ झाला । त्याने माझा प्राण चालिला । सर्वांगाचा दाह झाला ॥१॥

मनुष्य इंगळी अति दारुण । मज नांगा मारिला तिने । सर्वांगी वेदना जाण । त्या इंगळीची ॥२॥

ह्या विंचवाला उतारा । तमोगुण मागे सारा । सत्वगुण लावा अंगारा । विंचू इंगळी उतरे झरझरा ॥३॥

सत्व उतारा देऊन । अवघा सारिला तमोगुण । किंचित् राहिली फुणफुण । शांत केली जनार्दने ॥४॥  


रचनाकर्ते - संत  एकनाथ

नाथाच्या घरची

नाथाच्या घरची उलटी खूण ।
पाण्याला मोठी लागली तहान ॥१॥

आंत घागर बाहेरी पाणी ।
पाण्याला पाणी आले मिळोनी ॥२॥

आजी म्या एक नवल देखिले ।
वळचणीचे पाणी आढ्या लागले ॥३॥

शेतकऱ्याने शेत पेरिले ।
राखणदाराला तेणे गिळिले ॥४॥

हांडी खादली भात टाकिला ।
बकऱ्यापुढे देव कापिला ॥५॥

एकाजनार्दनी मार्ग उलटा ।
जो तो गुरुचा बेटा ॥६॥  


रचनाकर्ते - संत  एकनाथ

संसार

सांगते तुम्हां वेगळे निघा । वेगळे निघून संसार बघा ॥१॥
संसार करिता शिणले भारी । सासुसासरा घातला भरी ॥२॥
संसार करिता शिणले बहू । दादला विकून आणले गहू ॥३॥
गव्हाचे दिवसे जेविली मावशी । मजला वेडी म्हणता कैशी ॥४॥
संसार करिता दगदगलें मनी । नंदा विकिल्या चौघीजणी ॥५॥
एकाजनार्दनी संसार केला । कामक्रोध देशोधडी गेला ॥६॥


रचनाकर्ते - संत  एकनाथ

जोगवा

अनादि निर्गुण प्रगटली भवानी । मोह महिषासूर मर्दना लागुनी ।
त्रिविध तापाची कराया झाडणी । भक्‍तांलागोनी पावसी निर्वाणी ॥१॥

आईचा जोगवा जोगवा मागेन । द्वैत सारुनी माळ्व मी घालीन ।
हाती बोधाचा झेंडा मी घेईन । भेदरहित वारीसी जाईन ॥२॥

नवविध भक्‍तिच्या करीन नवरात्रा । करुनी पोरी मागेन ज्ञानपात्रा।
धरीन सद्‍भाव अंतरीच्या मित्रा । दंभ संसार सांडिन कुपात्रा ॥३॥

पूर्ण बोधाची घेईन परडी । आशा तृष्णेच्या पाडीन दरडी ।
मनोविकार करीन कुर्वंडी । अद्‍भूत रसाची भरीन दुरडी ॥४॥

आता साजणी जाले मी नि:संग । विकल्प नवऱ्याचा सोडियला संग ।
कामक्रोध हे झोडियेले मांग । केला मोकळा मारग सुरंग ॥५॥

ऐसा जोगवा मागुनी ठेविला । जाउनी महाद्वारी नवस फेडिला ।
एकपणे जनार्दन देखिला । जन्ममरणाचा फेरा चुकविला ॥६॥ 


रचनाकर्ते - संत  एकनाथ

जोशी

तेथूनि पुढे बरे होईल । भक्‍तिसुखें दोंद वाढेल । फेरा चौऱ्यांशीचा चुकेल । धनमोकासी ॥१॥
मी आलो रायाचा जोशी । होरा ऐका दादांनो ॥धृ॥
मनाजी पाटील देहगांवचा । विश्वास धरु नका त्याचा । हा घात करील नेमाचा । पाडील फशी ॥२॥
वासना बायको शेजारीण । झगडा घाली मोठी दारूण । तिच्या पायी नागवण । घर बुडविसी ॥३॥
एकाजनार्दनी कंगाल जोशी । होरा सांगतो लोकांसी । जा शरण सद्‍गुरुसी । फेरा चुकवा चौऱ्यांयशी ॥४॥


रचनाकर्ते - संत  एकनाथ

बहिरा

बहिरा झालो या या जगी ॥धृ॥

 नाही ऐकिले हरिकीर्तन । नाही केले पुराण श्रवण ।
नाही वेदशास्त्र पठण । गर्भी बधिर झालो त्यागूने ॥१॥

नाही संतकीर्ती श्रवणी आली । नाही साधुसेवा घडियेली ।
पितृवचनासी पाठ दिधली । तीर्थे व्रते असोनि त्यागिली ॥२॥

माता माऊली पाचारिता । शब्द नाही दिला मागुता ।
बहिरा झालो नरदेही येता । एकाजनार्दनी स्मरेन आता ॥३॥  


रचनाकर्ते - संत  एकनाथ