दिन आले सोनियाचा,
भासे धरा ही सोनेरी...
फुलो जीवन हे आपुले,
येवो सोन्याची झळाळी...

!!दसर्‍या निमित्त सर्वांना शुभेच्छा!!

 

 

कामगार आहे मी, तळपती तलवार आहे.....

रोजीचा रोटीचा सवाल रोजचाच आहे
कधी फाटका बाहेर कधी फाटका आत आहे
कामगार आहे मी, तळपती तलवार आहे
सारस्वतांनो! थोडासा गुन्हा करणार आहे,

थोडे राहिलेले, पाहिलेले, जोखीलेले आहे
माझ्या जगाची एक गन्धवेनाही त्यात आहे
केव्हा चुकलो, मुकलो, नवे शिकलोही आहे
जसा जगात आहे मी तसाच शब्दातही आहे,

रोटी प्यारी खरी आणखी काही हवे आहे
याचसाठी माझे जग राजमुद्रा घडवीत आहे
इथूनच शब्दांच्या हाती फुले ठेवीत आहे
इथूनच शब्दांच्या हाती खडगे मी देत आहे,

एकटाच आलो नाही युगाचीही साथ आहे
सावध असा तुफानाची हीच सुरवात आहे
कामगार आहे मी, तळपती तलवार आहे
सारस्वतांनो! थोडासा गुन्हा घडणार आहे,


कवी - नारायण सुर्वे

नळाला मासे !

एक वेडा नळाचे पाणी ओंजळीने घेउन बादलीत टाकत असतो. तर एक डॉक्टर त्याला विचारतो काय रे काय करतोस ?
वेडा : दिसत नाही का मी मासे पकडतोय.
काही वेळाने तो डॉक्टर त्याला पुन्हा विचारतो : काय रे किती मासे पकडलेत ?
वेडा : काय वेडा डॉक्टर आहे राव नळाला कधी मासे येतात कां ?

कंचनीचा महाल

१. कंचनीचा महाल
२. गिरिजेचा संसार
३. निःश्वास गीतावली
४. जुईची कळी 

शीळ

रानारानांत गेली बाई शीळ,
रानारानांत गेली बाई शीळ!

राया, तुला रे, काळयेळ नाही,
राया, तुला रे, ताळमेळ नाही,
थोर राया, तुझं रे कुळशीळ,

येडयावानी फिरे रानोवना,
जसा काही ग मोहन कान्हा,
हांसे जसा ग, राम घननीळ,

वाहे झरा ग झुळझुळवाणी,
तिथं वारयाची गोड गोड गाणी,
तिथं राया तुं उभा असशील,

तिथं रायाचे पिकले मळे,
वर आकाश शोभे निळे,
शरदाच्या ढगाची त्याला झील,

गेले धावून सोडुन सुगी,
दुर राहून राहिली उगी,
शोभे रायाच्या गालावर तीळ,

रानीं राया जसा फुलावाणी,
रानीं फुलेन मी फुलराणी,
बाई, सुवास रानीं भरतील,

फिरु गळ्यात घालून गळा,
मग घुमव मोहन शीळा,
रानीं कोकिळ सुर धरतील,
“रानारानांत गेली बाई शीळ!”



कवी - ना. घ. देशपांडे
कवितासंग्रह - शीळ