आरंभ उद्यान, शेवट स्मशान

आरंभ उद्यान, शेवट स्मशान

आमुचे जीवन असे आहे !

सुंदर, आनंदी निसर्ग स्वतंत्र

त्याला आम्ही यंत्र केले आहे

एकाच आईची बाळे आम्ही सारी

परी हाडवैरी झालो आहो

जे जे अकृत्रिम, करावे कृत्रिम-

आमुचे अंतिम ध्येय आहे

आदमईव्हाच्या वारसाकडून

अपेक्षा याहून दुजी काय !


कवी - ग. ह. पाटील
कवितासंग्रहलिंबोळ्या

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा