सुखाचिया लागीं करितों । तो अवघेंचि वाव येतें ॥१॥
करितां तळमळ मन हें राहिना । अनावर जाणा वासना हे ॥२॥
अवघेचि सांकडें दिसोनियां आलें । न बोलावें तें भलें कोणा पुढें ॥३॥
चोखा म्हणे मी पडिलों गुर्हाडीं । सोडवी तातडी यांतूनीयां ॥४॥
- संत चोखामेळा
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा