गौरव मराठीचा

संसाराचें नाहीं भय । आम्हां करील तो काय । 

रात्रंदिवस पाय । झालों निर्भय आठवितां ॥१॥

आमुचें हें निजधन । जोडियेले तुमचे चरण । 

आणि संतांचें पूजन । हेंचि साधन सर्वथा ॥२॥

कामक्रोधादिक वैरी । त्यांसी दवडावे बाहेरी । 

आशा तृष्णा वासना थोरी । पिडिती हरी सर्वदा ॥३॥

आतां सोडवी या सांगासी । न करीं पांगिला आणिकांसी । 

चोखा म्हणे ह्रषिकेशी । अहर्निशीं मज द्यावें ॥४॥

  - संत चोखामेळा