गौरव मराठीचा

 भाविकांच्या लोभा होऊनी आर्तभूत । उभाचि तिष्ठत पंढरीये ॥१॥

काय करों प्रेम न कळे या देवा । गुंतोनिया भावा राहे सुखें ॥२॥

वर्ण अभिमान न धरी कांही चाड । भक्तिसुख गोड तयालागीं ॥३॥

चोखा म्हणे ऐसी कनवाळु माउली । कृपेची साउली दीनां करी ॥४॥

  - संत चोखामेळा