जिकडे पाहे तिकडे बांधलोंसे हरी । सुटायाचा करी बहु यत्न ॥१॥
परी तें वर्म मज न कळे कांहीं । अधिंकचि डोहीं बुडतसे ॥२॥
एका पुढें एक पडती आघात । सारितां न सरत काय करूं ॥३॥
चोखा म्हणे येथें न चलेंचि कांही । धांवे माझे आई विठाबाई ॥४॥
- संत चोखामेळा
आन साधनें सायास । कांहीं न करीं आयास ।
नामाचाचि उल्हास । ह्रदयीं वास असावा ॥१॥
हेचि मागतसे देवा । हीच माझी भोळी सेवा ।
पायांसी केशवा । हाचि हेवा मानसीं ॥२॥
जन्म देई संताघरीं । उच्छिष्टाचा अधिकारी ।
आणिक दुजी थोरी । दारीं परवरी लोळेन ॥३॥
नका मोकलूं दातारा । विनंती माझी अवधारा ।
अहो रुक्मादेवीवरा । आवरा पसारा चोखा म्हणे ॥४॥
- संत चोखामेळा
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)