डॉक्टर मनकवडे: अहो, तुमचा मुलगा माती खातो यात गंभीरपणे विचार करण्यासारखं आणि माझ्यासारख्या मानोचिकित्सकाकडून उपचार करून घेण्यासारखं काहीही नाही. अगदी सर्वसाधारण मुलांसारखा आहे तो असं मला वाटतं.
बाबुराव: पण डॉक्टर, हे नॉर्मल नाही असं मला तरी वाटतं आणि त्याच्या बायकोचंही तेच मत आहे
कविता
विदर्भ गीत – डा. निलेश हेडा
आलापल्ली एटापल्ली
नाही जंगलाची वाण
शेती पिकवते मोती
आहे समृद्धीची खाण.
काट्याकुट्यातुन वाहे
मायी काटेपुर्णा माय
वरदेच्या या पाण्याला
आहे अमृताची साय.
मेळघाटातुन वाहे
नवी नवरी सीपना
इथे मोरणेच्या काठी
पावा वाजवी किसना.
विपुल दर्भाच्या प्रदेशा
तूच “कठाणीला” पोसं
दुध दुभत्याची गंगा
कोणी राहु नये ओसं.
तुकड्याच्या प्रार्थनेत
वसे गावातली गिता
गाडगेबाबाची कहाणी
सांगे गावो गावी विठा.
ग्रेस, भट, उ.रा. गिरी
ना.घ., वाघ वाचे गाथा
शब्द खेळती अंगणी
इथे टेकवावा माथा.
आमचा “मुसळे” वाहतो
नव्या कथेची “पखाल”
कंचनीच्या महालात
ना. घ. वसतो सताडं.
सातपुड्याच्या संगती
माहुराचा गड शोभे
पाड्यापाड्यातुन येथे
कोरकुचा डफ वाजे.
बाबासाहेबाने दिला
इथे मानुसकीचा धर्म
दिक्षाभुमीच्या तिर्थाने
शिकवले आम्हा कर्म.
गोंड राजांचे मावळे
आम्ही सुराज्य उभारु
अन विदर्भाचा झेंडा
अटकेच्या पार रोऊ.
निलेश हेडा
नोट
कठाणी – गायीचं एक वाण
ना. घ. – सुप्रसिद्ध कवि ना.घ. देशपांडे
मुसळे – सुप्रसिद्ध कादंबरीकार बाबाराव मुसळे
पखाल - बाबाराव मुसळेंची एक कादंबरी
*नागरीक मी भारत देशाचा*
*हातात सगळं आयतं पाहिजे !*
वीज कधी वाचवणार नाही
बील मात्र माफ पाहिजे !
झाड एकही लावणार नाही
पाऊस मात्र चांगला पाहिजे !
तक्रार कधी करणार नाही
कारवाई मात्र लगेच पाहिजे !
लाचेशिवाय काम करणार नाही
भ्रष्टाचाराचा मात्र अंत पाहिजे !
कचरा खिडकीतून बाहेर टाकीन
शहरात मात्र स्वच्छता पाहिजे !
कामात भले टाईमपास करीन
दर वर्षी नवा वेतन आयोग पाहिजे !
धर्माच्या नावाने भले काहीही करीन
देश मात्र धर्मनिरपेक्ष पाहिजे !
मतदान करताना जात पाहीन
म्हणेल, जातीयता बंद झाली पाहिजे !
कर भरताना पळवाटा शोधीन
विकास मात्र जोरात पाहिजे !
नागरीक मी भारत देशाचा
हातात सगळं आयतं पाहिजे !
देव मानावा की मानू नये
या भानगडीत मी पडत नाही
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काय अडत नाही
ज्यांना देव हवा आहे
त्यांच्यासाठी तो श्वास आहे
ज्यांना देव नकोच आहे
त्यांच्यासाठी तो भास आहे..
आस्तिक नास्तिक वादात
मी कधीच पडत नाही....
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काय अडत नाही....
हार घेऊन रांगेत कधी
मी उभा रहात नाही...
पाव किलो पेढ्याची लाच
मी देवाला कधी देत नाही
जो देतो भरभरून जगाला
त्याला मी कधी देत नाही
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काय अडत नाही...
जे होणारच आहे ....
ते कधी टळत नाही...
खाटल्यावर बसून
कोणताच हरी फळत नाही
म्हणून मी कधी ...
देवास वेठीस धरीत नाही
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काय अडत नाही...
देव देवळात कधीच नसतो
तो शेतात राबत असतो
तो सीमेवर लढत असतो
तो कधी आनंदवनात असतो
कधी हेमलकसात असतो...
देव शाळेत शिकवत असतो
कधी देवच शिकत असतो
म्हणून ....
मी देवळात कधी जात नाही
आपल्या मान्यतेवाचून
देवाचं काय अडत नाही...
(कवी अज्ञात. आवडली म्हणून आपल्या आनंदासाठी पाठवली)
😃 मजेशीर कविता 😃
बशी म्हणाली कपाला
श्रेय नाही नशिबाला
पिताना पितात बशीभर
अन म्हणताना म्हणतात कपभर...!
कप म्हणाला बशीला
तुझा मोठा वशिला
धरतात मला कानाला
अन् लावतात तुला ओठाला...!!!
☕ या चहा प्यायला. ☕
🍁 कप - बशी🍁
स्त्री आणि पुरुष यांचे प्रतीक असलेली कप बशी. स्त्रीआणि पुरुष कप-बशीप्रमाणे एकरूप, परस्पर पूरक आहेत. त्यांना एकटे अस्तित्व नाही. दोघे जोडीनेच वावरतात. बशी ही स्त्रीचे तर कप हे पुरूषाचे प्रतीक आहे. कप भर चहाने घटकाभर उत्साह वाटला तरी बशीभर चहाने अंतरात्मा शांत राहतो. कपाप्रमाणे पूरूष ताठ तर स्त्री बशीप्रमाणे विनम्र असते. कप पोरकट असतो, म्हणून त्याचा कान धरावा लागतो. पण कपातून सांडले तर बशी सांभाळून घेते. एकमेकांना सांभाळण्यास पूरक जन्मभर टिकणारी अन्यथा फुटण्याला निमित्त शोधणारी अशी ही जोडी
"कप - बशी".
🙂🙃
फक्त हिमतीने लढ👊
घरटे उडते वादळात
बिळा, वारूळात पाणी शिरते
कोणती मुंगी ? कोणतं पाखरू ? 🐜🕊
म्हणून आत्महत्या करते ?
प्रतिकुल परिस्थितीत ही वाघ लाचारीने जगत नाही
शिकार मिळाली नाही म्हणून
कधीच अनूदान मागत नाही 🐅
घरकुला साठी मुंगी
करत नाही अर्ज
स्वतःच उभारते वारूळ
कोण देतो गृहकर्ज ?🎭
हात नाहीत सुगरणी ला
फक्त चोच घेउन जगते
स्वतःच विणते घरटे छान
कोणतं पॅकेज मागते ?🕴
कुणीही नाही पाठी
तरी तक्रार नाही ओठी
निवेदन घेउन चिमणी
फिरते का कोणत्या योजनेसाठी ?
घरधन्याच्या संरक्षणाला
धाऊन येतो कुत्रा
लाईफ इन्शुरन्स काढला का ?
अस विचारत नाही मित्रा
🐕
राब राब राबून बैल
कमाउन धन देतात
सांगा बरं कुणाकडून
ते निवृत्ती वेतन घेतात ?🐂
कष्टकर्याची जात आपली
आपणही हे शिकलं पाहिजे
पिंपळाच्या रोपा सारखं
पाषाणावर टिकलं पाहिजे🤕
कोण करतो सांगा त्यांना
पुरस्काराने सन्मानित
तरीही मोर फुलवतो पिसारा
अन कोकिळ गाते मंजुळ गीत🐧
🐝मधमाशीची दृष्टी ठेव
फुलांची काही कमी नाही
मधाच्या पोळ्यासाठी मित्रा
कोणतीच रोजगार हमी नाही
घाबरू नको कर्जाला
भय, चिंता फासावर टांग
जिव एवढा स्वस्त नाही
सावकाराला ठणकाऊण सांग😎
काळ्या आईचा लेक कधी
संकटापुढे झुकला का ?
कितीही तापला सुर्य तरी
समुद्र कधी सुकला का ?🌊💦
निर्धाराच्या वाटेवर
टाक निर्भीडपणे पाय
तु फक्त विश्वास ठेव
पुन्हा सुगी देईल धरणी माय🎑
निर्धाराने जिंकु आपण
पुन्हा यशाचा गड
आयुष्याची लढाई
फक्त हिमतीने लढ👊
एका आजीच्या १०० व्या वाढदिवशी तिला व्हीलचेअर मध्ये बसवून लॉन वर सर्व कुटुंबियांसमवेत आणतात.
आजीला फारसं बोलता यायचं नाही. पण शक्यतो ती आवश्यक तेव्हा लिहून आपले म्हणणे सांगत असे.
लॉनवर खुर्चीवर बसल्याबसल्या थोड्या वेळाने आजी उजवीकडे कलंडू लागली,
म्हणून काही कुटुंब सदस्य तिच्या जवळ तत्परतेने गेले,
आणि तिच्या उजव्या बाजूला ऊशा ठेऊन तिला नीट बसती केली.
थोड्यावेळानंतर ती पुन्हा तिच्या डाव्या बाजूला कलंडू लागली,
घरच्यांनी आता डाव्या बाजूस ऊशा लाऊन तिला सरळ बसविले.
लवकरच ती पुन्हा पुढे झुकू लागल्याने कुटुंबातील सदस्यांनी पुन्हा तिला पुढे मऊशार तक्का लावला.
आणि नंतर तिला नीट बसवण्यासाठी तिच्या कंबरेखाली एक आणखी ऊशी बसवली.
उशीरा आलेला आजीबाईंचा भाचा त्यांच्याजवळ येऊन म्हणाला,
'हाय, आज्जी,
तू तर अगदी महाराणी शोभते आहेस!
सगळे अगदी छान बडदास्त ठेवतायत ना?'
आजीने हळूहळू तिच्याकडील नोटपॅड बाहेर काढून भाच्याला एक नोट लिहिली:
"कसली मरणाची बडदास्त?
मेले पादायला पण देत नाहीयेत."😩😩😂😂😂😂😂
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)