त्यांच्याच पावलांचा, हा नाद ओळखीचा ग
कमलें सरांत फुलली, कुसुमें वनांत खुलली
करण्यास मान त्यांचा
येतां सखा हसूं का? क्षण कांहीं वा रुसूं का?
रुसवा हसावयाचा
लटके रुसून काही, क्षण बोलणार नाही
हा मान मानिनीचा
कवटाळिता तनूला, कुरवाळिता हनूला
रुसवा टिके कशाचा?
विसरून जीवभावा, देईन आत्मदेवा
तांबुल चुंबनाचा
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा