गुरुजी : मुलानो मी तुम्हाला काहीतरी दाखवणार आहे माज्याकडे लक्ष द्या
एक मुलगा खिडकीतून बाहेर माकड पाहत असतो
गुरुजी : अरे गधड्या मी इथे असताना तू बाहेर कशाला पाहतोस?
गुरुजींकडे लक्ष द्या
गुरुजी : मुलानो मी तुम्हाला काहीतरी दाखवणार आहे माज्याकडे लक्ष द्या
एक मुलगा खिडकीतून बाहेर माकड पाहत असतो
गुरुजी : अरे गधड्या मी इथे असताना तू बाहेर कशाला पाहतोस?
एका गृहस्थाला सपाटून भूक लागली , म्हणून तो हॉटेल शोधत होता.तेवढ्यात त्याला पाटी दिसली.
त्यावर लिहिलं होतं , ' जेवणाची उत्तमसोय '
जवळ गेल्यावर त्याला दोन हॉल दिसले .
एकावर लिहिलं होतं ' शाकाहारी '
तर दुसर्याववर ' मांसाहारी '
तो मांसाहारी हॉलमध्ये शिरला.
आतमध्ये आणखी दोन हॉल होते.
डावीकडे पाटी होती , ' भारतीय बैठक '
तर उजवीकडे , ' डायनिंग टेबल '
तो टेबलच्या हॉलमध्ये शिरला.
आतमध्ये पुन्हा दोन हॉल होते.एकावर पाटी होती 'रोख' तर दुसर्याावर 'उधार'
तो फुकट्या असल्याने अर्थातच उधारीच्या हॉलमध्ये शिरला.
वाहनांची वर्दळ त्याला समोर दिसली. तोअचंबीत झाला . त्याने मागे वळून पाहिले एक पाटी होतीच त्याला खिजवायला ,
'फुकट्या , मागे वळून काय बघतोस ? हा रस्ताच आहे. हॉटेल नाही.
त्यावर लिहिलं होतं , ' जेवणाची उत्तमसोय '
जवळ गेल्यावर त्याला दोन हॉल दिसले .
एकावर लिहिलं होतं ' शाकाहारी '
तर दुसर्याववर ' मांसाहारी '
तो मांसाहारी हॉलमध्ये शिरला.
आतमध्ये आणखी दोन हॉल होते.
डावीकडे पाटी होती , ' भारतीय बैठक '
तर उजवीकडे , ' डायनिंग टेबल '
तो टेबलच्या हॉलमध्ये शिरला.
आतमध्ये पुन्हा दोन हॉल होते.एकावर पाटी होती 'रोख' तर दुसर्याावर 'उधार'
तो फुकट्या असल्याने अर्थातच उधारीच्या हॉलमध्ये शिरला.
वाहनांची वर्दळ त्याला समोर दिसली. तोअचंबीत झाला . त्याने मागे वळून पाहिले एक पाटी होतीच त्याला खिजवायला ,
'फुकट्या , मागे वळून काय बघतोस ? हा रस्ताच आहे. हॉटेल नाही.
परीक्षा
विज्ञानात केलेत अंधश्रद्धांवर वार
त्यांची झुंड तर भोंदूच्या दारी होती
भूगोलात केली त्यांनी जगाची सैर
परि शेजारच्यास न ओळखणारी होती
आयुष्याचे गणित कधी आलेच नाही
तरीपण बरोबर ही गुणाकारी होती (?)
मायभूचे ऋण न जाणले, झटपट शिकून
त्यांना करायची परदेशवारी होती
सदा शिकले चांगले, पण वागले उलटच
तरीही त्यांनी घेतली भरारी होती
अनुत्तीर्ण झाले परीक्षेत जीवनाच्या
परि त्यांना मिळाली टक्केवारी होती
कवी - विश्वजीत गुडधे
त्यांची झुंड तर भोंदूच्या दारी होती
भूगोलात केली त्यांनी जगाची सैर
परि शेजारच्यास न ओळखणारी होती
आयुष्याचे गणित कधी आलेच नाही
तरीपण बरोबर ही गुणाकारी होती (?)
मायभूचे ऋण न जाणले, झटपट शिकून
त्यांना करायची परदेशवारी होती
सदा शिकले चांगले, पण वागले उलटच
तरीही त्यांनी घेतली भरारी होती
अनुत्तीर्ण झाले परीक्षेत जीवनाच्या
परि त्यांना मिळाली टक्केवारी होती
कवी - विश्वजीत गुडधे
एक महिला वनात गेली असतांना पिंज-यात अडकून बसलेला एक बेडूक तिला दिसला. तिने त्याची मुक्तता केली तर तिला तीन वर मागायला बेडकाने सांगितले.
बेडकाने त्याची सुटका झाल्यावर सांगितले की ती जे काही मागेल ते तिला मिळेलच पण त्याच्या दसपट तीच गोष्ट तिच्या नवरोबाला पण मिळेल.
बाईंनी पहिला वर मागितला, “मला जगातली सर्वात सुंदर स्त्री बनव.” तिचा नवरा अत्यंत देखणा बनण्याला तिची हरकत नव्हती.
दुसरा वर, ” मला जगातली सर्वात श्रीमंत स्त्री बनव.” तिचा नवरा जरी दहापट श्रीमंत झाला तरी त्याची संपत्ती म्हणजे तिचीच असा विचार तिने केला.
तिसरा वर, “मला एक सौम्य असा हृदयविकाराचा झटका येऊ दे”
तात्पर्यः बायका लई बेरकी असतात
.
.
.
तात्पर्य काढण्याची एवढी घाई करू नका.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
तिच्या नव-याला दहापटीने सौम्य असा अगदी मामूली झटका येऊन गेला.
.
दुसरे तात्पर्य
पहिले तात्पर्य तितकेसे बरोबर नाही
बेडकाने त्याची सुटका झाल्यावर सांगितले की ती जे काही मागेल ते तिला मिळेलच पण त्याच्या दसपट तीच गोष्ट तिच्या नवरोबाला पण मिळेल.
बाईंनी पहिला वर मागितला, “मला जगातली सर्वात सुंदर स्त्री बनव.” तिचा नवरा अत्यंत देखणा बनण्याला तिची हरकत नव्हती.
दुसरा वर, ” मला जगातली सर्वात श्रीमंत स्त्री बनव.” तिचा नवरा जरी दहापट श्रीमंत झाला तरी त्याची संपत्ती म्हणजे तिचीच असा विचार तिने केला.
तिसरा वर, “मला एक सौम्य असा हृदयविकाराचा झटका येऊ दे”
तात्पर्यः बायका लई बेरकी असतात
.
.
.
तात्पर्य काढण्याची एवढी घाई करू नका.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
तिच्या नव-याला दहापटीने सौम्य असा अगदी मामूली झटका येऊन गेला.
.
दुसरे तात्पर्य
पहिले तात्पर्य तितकेसे बरोबर नाही
आभाळाचा श्वास
आभाळ भरुन येताना..!
आभाळातनं मोती सांडावेत
आणि तुझा भास व्हावा
कोंडलेल्या मनाचा थोडा
श्वास मोकळा व्हावा!
मोकळ्याच ढगांची गडगड
हा ऋतु कोणता असावा?
बंध भावनांचे जपण्या
तो बहुधा सज्ज नसावा!
निळसर रंग पुन्हा एकदा,
एखादाच ढग भरुन यावा
सांडणार्‍या थेंबाला मार्ग
पापण्यांनी सुचवावा!
अशावेळी सांज होती
हा विसर का रे पडावा?
विसावलेल्या मनाचा पुन्हा
श्वास भरुन यावा!
भरुन येताना आभाळ
क्षण धुंद जरा असावा
फक्त आभास चांदण्याचा
रात्रीच्या श्वासांत उरावा!
कवियत्री - पूजा पवार
आभाळातनं मोती सांडावेत
आणि तुझा भास व्हावा
कोंडलेल्या मनाचा थोडा
श्वास मोकळा व्हावा!
मोकळ्याच ढगांची गडगड
हा ऋतु कोणता असावा?
बंध भावनांचे जपण्या
तो बहुधा सज्ज नसावा!
निळसर रंग पुन्हा एकदा,
एखादाच ढग भरुन यावा
सांडणार्‍या थेंबाला मार्ग
पापण्यांनी सुचवावा!
अशावेळी सांज होती
हा विसर का रे पडावा?
विसावलेल्या मनाचा पुन्हा
श्वास भरुन यावा!
भरुन येताना आभाळ
क्षण धुंद जरा असावा
फक्त आभास चांदण्याचा
रात्रीच्या श्वासांत उरावा!
कवियत्री - पूजा पवार
हवा झुकत काजवा
हवा झुकत काजवा
काळ्याशार अंधारात
ब्रम्हकमळ सुजाण
हवे खिडकीत....
हवा जरा वाऱ्यासंगे
ओल्या गवताचा गंध
पाखराची नीज जशी
हवी तशी रात्र धुंद....
हवा असा थाटमाट
असे गुज लिहायला
हवी चांदण्याची वाळू
ओळीवरी शिंपायाला......
काळ्याशार अंधारात
ब्रम्हकमळ सुजाण
हवे खिडकीत....
हवा जरा वाऱ्यासंगे
ओल्या गवताचा गंध
पाखराची नीज जशी
हवी तशी रात्र धुंद....
हवा असा थाटमाट
असे गुज लिहायला
हवी चांदण्याची वाळू
ओळीवरी शिंपायाला......
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)