पोरगी पटली

कॉलेजला जाताना समोरचं
तिला बघितली,
मी दिसताचं चालता चालता जरा थांबली..
माझ्याकडे बघुन गोड हसली,
ओठांची मोहोळ खुलली..
म्हटलं पोरगी बहुतेक पटली,
पण
हत्तीच्या मारी
मागे वळुन बघितलं..
तर तिची मैत्रीण दिसली.. !!

भूत १- " तू कसा मेलास?"
.
भूत २- " थंडी ने कुडकुडून मेलो. आणि तू?
.
भूत १- " काय सांगू यार........ बायकोवर संशय होता, सगळा घर शोधलं, कोणी नव्हतं.......... लाजेने मेलो.
.
भूत २- " अरे साल्या फ्रीज तरी उघडायचा ........ दोघ वाचलो असतो!

दैवाची साथ तर मिळेलच
सोबत हवीये आता मैत्रीची
हसणे रडवणे होतच राहील
गरज आहे आता सोज्वळ मैत्रीच्या खांद्याची !

मेघ

डोळ्यांच्या कक्षात मावेना
आकाशीचा हा मेघ सावळा
मिठी मारुनी चढवुनी गेला
निळ्या आभाळा रंग काळा !

पिउनी निळाई आकाशाची
भरून घेई गाठोडी थेंबांची
क्षितिजावरती करून जाई
क्षणात उधळण सप्तरंगांची !

एका गावाहून दुसऱ्या गावा
सैरसपाटा करी मंद गतीने
पाहता सरस कुणा त्याहुनी
धुवूनी टाकतसे रूप तयाचे !

व्यापून उरला नभास साऱ्या
परि म्हणवितसे प्रत्येकाचा
उरी मेघाच्या असे दडलेला
पाऊस कैकांना सुखावणारा !

घडली क्षणाची भेट तयाची
ओघळला बनुनी पुसट रेघ
इवल्याश्या थेंबांत समेटला
विशालकाय तो काळा मेघ !

प्रेमाचा अर्थ ...............

सकाळी डोळे उघडण्य पूर्वी जिचा चेहरा पाहण्याची इच्छा होते ते प्रेम आहे
मंदिरा मध्ये दर्शन करताना जी जवळ असल्याचा भास होतो ते प्रेम आहे
भांडून सुधा जिचा राग येत नाही ते प्रेम आहे
जिच्या कुशीत डोके ठेवल्यावर पूर्ण दिवसाचा थकवा दूर झाल्यासारखे वाटते ते प्रेम आहे
जिच्या कुशीत डोके ठेवल्यावर मन मोकळे झाल्यासारखे वाटते ते प्रेम आहे
स्वताला कितीही त्रास झाला तरीही जिच्यासाठी ख़ुशी मागता ते प्रेम आहे
जिला लाख विसरण्याचा प्रयत्न करा विसरता येत नाही ते प्रेम आहे
कुटुंबाच्या फोटो मध्ये आई बाबाच्या सोबत जिचा फोटो असावा असे आपल्याला वाटतेते प्रेम आहे
जिच्या चुकीना रागावतो आणि नंतर एकांतात हसू येते ते प्रेम आहे
हि पोस्त वाचताना प्रत्येक ओळीला जिची आठवण आली ते प्रेम आहे

जीवन असे जगावे

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

नको गुलामी नक्षत्रांची भीती आंधळी ताऱ्यांची
आयुष्याला भिडतानाही चैन करावी स्वप्नांची
असे दांडगी ईछा ज्याची मार्ग तयाला मिळती सत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

पाय असावे जमिनीवरती कवेत अंबर घेताना
हसू असावे ओठांवरती काळीज काढुन देताना
संकटासही ठणकावुन सांगावे आता ये बेहत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर


करुन जावे असेही काही दुनियेतुनी या जाताना
गहिवर यावा जगास सा-या निरोप शेवट देताना
स्वर कठोर त्या काळाचाही क्षणभर व्हावा कातर कातर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

-गुरु ठाकूर.

अशक्य तों तुम्हां नाही नारायणा । निर्जीवा चेतना आणावया ॥१॥

मागें काय जाणों स्वामीचे पवाडे । आतां कां रोकडे दावूं नये ॥२॥

थोर भाग्य आम्ही समर्थाचे कासे । म्हणवितों दास काय थोडें ॥३॥

तुका म्हणे माझे निववावे डोळे । दावूनि सोहळे सामर्थ्याचे ॥४॥

शंखचक्रगदापद्म । पैल आला पुरुषोत्तम ॥५॥

ना भी ना भी भक्तराया । वेगीं पावालों सखया ॥६॥

दुरूनि येतां दिसे दृष्टी । धाकें दोष पळती सृष्टी ॥७॥

तुका देखोनि एकला । वैकुंठीहूनि हिर आला ॥८॥

- संत तुकाराम