कैदि कुणी , घोर भयद वेड्यांनी
बध्द असे परि आनन्दे हासे
मी म्हटले, "हांसे , बा हें कसलें ? "
वेडीला दावुनिया मज वदला,
"सोन्याचीं, वलयें बघ मोलाची । "
वदुनि असें, आनन्दें तो हांसे ।
परि मजला मृत्युविवशसा दिसला ।
गहिंवरलों आणिक त्याला वदलों
" तोडुनियां, टाकूं का बेड्या या ? "
क्रुध्द झणी - होवुनियां तो हाणी,-
-बेडया त्या डोक्यावरती माझ्या ।
रक्ताने भिजलीं माझी वसनें,
परि त्याला बेडितुनीं सोडविला ।
कळवळला कृतज्ञतेने रडला ।
पुष्पांनीं पूजा माझी करुनी,
प्रतिदिवशी, गातो स्तुतिगीतांसी ।
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- २२ नोव्हेंबर १९२६
बध्द असे परि आनन्दे हासे
मी म्हटले, "हांसे , बा हें कसलें ? "
वेडीला दावुनिया मज वदला,
"सोन्याचीं, वलयें बघ मोलाची । "
वदुनि असें, आनन्दें तो हांसे ।
परि मजला मृत्युविवशसा दिसला ।
गहिंवरलों आणिक त्याला वदलों
" तोडुनियां, टाकूं का बेड्या या ? "
क्रुध्द झणी - होवुनियां तो हाणी,-
-बेडया त्या डोक्यावरती माझ्या ।
रक्ताने भिजलीं माझी वसनें,
परि त्याला बेडितुनीं सोडविला ।
कळवळला कृतज्ञतेने रडला ।
पुष्पांनीं पूजा माझी करुनी,
प्रतिदिवशी, गातो स्तुतिगीतांसी ।
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- २२ नोव्हेंबर १९२६
