एक दृष्टिक्षेप टाकुन गेला तो निघून
पण ती नजर ह्रुदयात बसली रुतून
तेव्हा वाटल..
प्रेम पहाव करून...
करत होते कविता पण शब्दच गेले विसरून
मैफिलीत माझ्या सुर गेले दुरून
तेव्हा वाटल...
प्रेम पहाव करून
एकांत हवा म्हणुन बसले दूर जाउन
डोळ्यासमोर तोच दिसला राहून राहून
तेव्हा वाटल...
प्रेम पहाव करून...
त्याच्या विचारान टाकल मला घेरून
आठवणीन डोळ्यात पाणी आल दाटून
तेव्हा वाटल...
प्रेम पहाव करून
खरच एकदा तरी प्रेम पहाव करून...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा