शुद्ध निरामय

शुद्ध निरामय, निर्व्याज आनंदा,

कोठे तू सुह्रदा गेलास रे?

जीवनामार्गात पसरे अंधार

तुटता आधार तुझ्या सख्या,

तुझिया सांगाती गेला तो उल्हास

उदास उदास भासे मला !

भविष्यकाळीच्या अंधुक साउल्या

मजल्या वाकुल्या दावितात

ये रे जिवलगा, धरी माझा हात

हासत सोबत करी मला


कवी - ग. ह. पाटील
कवितासंग्रह -  लिंबोळ्या