रव्याचे थालीपीठ

१ कप रवा
एखादी कोवळी काकडी (मोठी असेल तर अर्धी)
१/४ कप बारीक चिरलेला कांदा
२-३ हिरव्या मिरच्या
१/४ कप ओले खोबरे
मुठभर कोथिंबीर चिरुन
चवीप्रमाणे मीठ
पाणी लागेल तसे



कृती -
पाणी वगळून बाकीचे सगळे एकत्र करायचे. लागेल तसे पाणी घालत साधारण भज्याच्या पिठासारखे भिजवायचे. नेहेमीच्या डोश्याच्या पिठाहून हे पीठ घट्ट असते आणि आपल्या भाजणीच्या थालिपीठाहून बरेच सैल असते.
तवा तापत ठेवायचा. त्यावर हाताने साधारण १/४ कप पीठ घालायचे आणि हातानेच पीठ पसरवत थालिपीठासारखे करायचे. गरज लागेल तसे थोडे थोडे पाणी लावत एकसारखे थालीपीठ पसरायचे.
एक बाजू भाजून घ्यायची. उलटवून दुसरी बाजू भाजायची.
गरम गरम थालिपीठ लोण्याबरोबर आणि चटणीबरोबर खायचे.
निस्त्याच्या चटणीबरोबर हे डोसे एकदम भारी लागले.

टीपा -

गरम तव्यावर थालीपीठे लावणे सुरुवातीला थोडे अवघड गेले तरी सवयीने पटापट जमते.
कलिगडाचा पांढरा भाग खिसुन घालायला हरकत नाही.

बेडरूम

एका रात्री बंड्याची बायको रात्री उशिरा घरी परत
आली बेडरूम मध्ये गेल्यावर तिने पाहिले कि ब्लांकेट
च्या बाहेर
२ ऐवजी ४ पाय दिसत आहे..ती जाम भडकली तिथे
असलेल्या झाडूने बदड बदड झोडपले
… … आणि पाणी पिण्यासाठी किचन मध्ये गेली असता तिथे बंड्या तिचीच वाट बघत पेपर वाचत बसला होता..
तो तिला प्रेमाने म्हणाला
“तुझे आई वडील आले आहेत, तुझी वाट बघून शेवटी ते
आपल्या बेडरूम मध्ये झोपले “
तू त्यांना भेटलीस का..?

दारू व डॉक्टर

डॉक्टर(बेवड्या पेशंटला): तुमच्या आजाराचे नक्की कारण समजत नाहीये…
कदाचित दारू पिल्यामुळे असा होत असेल….
.
.
.
.
.
.
पेशंट: हरकत नाही….काय घाई नाय आपल्याला…तुमची उतरली कि येतो मी….

मेसेज

चिमणरावांचा सासरा त्यांना बेदम मारत होता…..

एक माणूस : अहो का मारताय त्यांना… …….?

.
.
.

… .

.
.
.
.

सासरेबुवा : अहो ह्याच्या बायकोने ह्याला मेसेज पाठवला कि,

“तुम्ही बाप बनला आहात.”

तर ह्याने तो मेसेज ह्याच्या सगळ्या मित्रांना तसाच Forward केला..

गाजर

एक ससा रोज लोहाराच्या दुकानावर
जायचा आणि विचारायचा…
.
.
गाजर आहे का…???
… लोहार रोज नाही म्हणायचा…
.
.
एके दिवशी त्याला राग आला आणि त्याने सश्याचे
दात तोडून टाकले…
.
.
आणि…
.
.
.
आणि काय…
दुसऱ्या दिवशी ससा लोहाराकडे
जातो आणि विचारतो गाजराचा जूस आहे
का …???

”मव्हाचे” झाड

एका झाडा खाली पोपट वाघ आणि डुक्कर राहत आसतात, त्यांची खूप मैत्री होती, ते एक मेका शिवाय राहू शकत नव्हते, एके दिवशी वादळ आल, आणि त्या वादळामध्ये झाड कोसळून खाली पडले, आणि या प्रसंगा मध्ये पोपट मरण पावले.
आपला मित्र मरण पावल्यामुळे वाघ आजारी पडला आणि त्या आजारात त्याचा मृत्यू झाला. आपले दोन्ही मित्र मरण पावल्यामुळे डुक्कर सुद्धा त्या परीस्तीतीत जिवंत राहू शकत नव्हता, आणि त्याने सुद्धा त्या ठिकाणी आपले प्राण सोडले.
..खूप दिवसांनी ज्या ठिकाणी
पोपट वाघ आणि डुक्कर मरण पावले होते त्या ठिकाणी एक ”मव्हाचे” झाड रुजू लागले. पुढे मव्हाच्या झाडापासून मानवाने ”दारू” बनवली.
.. आणि म्हणूनच.
ज्या वेळी माणूस दारू पितो त्यावेळी पहिले तो पोपट होतो ..आणि पोपटा सारख बोलू लागतो.
थोड्या वेळाने तो वाघ होतो..आणि कुणालाच मग तो ऐकत नही, मीच मोठा मोठा आसे तो करतो.
सगळ्यात शेवटी तो डुक्कर होतो.. आणि मग ज्या प्रमाणे डुक्कर चिखलात लोळतो त्याच प्रमाणे तो रस्तावर, गटारात लोळतो.

जपुन ठेव

जपुन टाक पाऊल...
इथे प्रत्येक वाट आपली नसते

जपुन ठेव विश्वास...
इथे प्रत्येक माणुस आपला नसतो

जपुन घे निर्णय...
इथे प्रत्येक पर्याय आपला नसतो

जपुन ठेव आठवण...
इथे प्रत्येक क्षण सारखा नसतो

जपता जपता एक कर...
जपुन ठेव मन कारण...
ते फक्त आपलं असतं...