आषाढबन

इथलेच पाणी,
इथलाच घडा,
मातीमध्ये -
तुट्ला चुडा.

इथलीच कमळण,
इथलीच  टिंबे
पाण्यामध्ये -
फुटली बिंबे.

इथलेच उ:शाप,
इथलेच शाप,
माझ्यापशी -
वितळे पाप.

इथलीच उल्का,
आषाढ-बनात,
मावलतीची -
राधा उन्हांत.

दि. २३.१.५८, 

स्थळ : नागपूर

कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - संध्याकाळच्या कविता

पाऊस

देवळाजवळचा ;
पाराजवळचा
पाऊस.
... देवळापलीकडचा
परापलीकडचा
पाऊस
सर्व ................................
......................................
........................................

पाऊस
रस्तोरस्ती
रस्त्याच्या पलीकडचा
पाऊस
रस्त्यात
सर्व काळोखात
वस्त्यात ....................................
...........................................
...........................................
आयुष्यात
गल्लीबोळात
जुनेरात
आठवणींच्या
पातळात
समईत ................................
........................................
पाऊस
डोळ्यांत
सर्व.


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - चंद्रमाधवीचे प्रदेश

भूपाळी

ती खिन्न भुपाळी
फिकट धुक्याचा घाट
वर संथ निळाइत
नारिंगाची वाट

ती कातर काळी
तमगर्भाची नगरी
तेजात वितळली ,
स्तंभ उभे जरतारी

अन सावट मंथर
कृष्ण घनांची छाया
ओवीत मिसळली
हंबरणारी माया

हा पिवळा शेला
आज तुझ्या अभिसारा
घे गंध फुलांचा
जशी उन्हाची मधुरा


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - चंद्रमाधवीचे प्रदेश

दु:ख

घन जमतिल तेव्हा जमतिल
मोकळे केस तू सोड ;
परसात तुझ्या तरि काय .
निष्पर्ण सुरूचे खोड

पाऊसपाखरे जेव्हा
देशांतर करुनी येतिल ;
मग असे सुखाचे सजणे
मेंदूहुन रंगीत खोल…

आटल्या नदीच्या पात्री
हा उभा एकटा बगळा ;
घन करुणाघन होताना
वाळूचा भांग कपाळा …

मृगजळी ऊन स्वप्नांचे
हे कलते कलते पसरे ;
पेशीचे तोवर माझ्या
तू माळ वाळले गजरे …

घन जमतिल तेव्हा जमतिल
वार्‍याचे अलगुज खोटे ;
हे दु:ख मिठीचे तोवर
हाडांना घेऊन पेटे.


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - चंद्रमाधवीचे प्रदेश

प्रार्थना

उठा दयाघना लावा निरांजने
देहातले सोने काळे झाले
झोपेतले जीव झोपेतच मेले
आभाळचि गेले पंखापाशी
इथे नागव्याने शोधावा आचार
जैसा व्यभिचार जोगिणीचा
उष्टावली पोर हिंडे दारोदारी
तैसे माझे घरी नारायणा
पंढरीचे पेठे रात्र मोठी वाटे
दगडाला काटे फुटलेले
गोंजारून घे ना ! माझे हे लांछन
रक्ताला दूषण देण्यासाठी


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - चंद्रमाधवीचे प्रदेश

वारा

जेह्वा अंधारून येतो
सारा अतृप्त पसारा ;
कुण्या अबंध जन्मांचा
पक्षी साठविती चारा ?

जागोजागी पडलेली
गंध नसलेली फुले ;
जसा विश्वात नसावा
तुझ्या दिठीला निवारा !

माझ्या मनापाशी भिंती
मागे ओढती कवाडे ;
जरा उचलता पाय
पुन्हा उसळतो वारा !


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - चंद्रमाधवीचे प्रदेश

घोडे

धावती किती वेगाने
हे घोडे माझे वैरी
आवाज धरून लपलेले
आकाश जसे अंधारी
अंधार मुका असतो का?
हे कधीच कळले नाही
घोडयांच्या डोळ्यांमधुनी
रडणारे कोणी नाही …
तू सजुन धरावी हृदये
घोडयांचे कौतुक करता
की जळे पिपासा अवघी
ही घागर भरता भरता ?
वादळी अनावर राने
धावले जिथुन हे घोडे
तो प्रदेश टापांखाली
पसरुन वितळली हाडे …
धावती किती वेगाने
देहाची रचना प्याया
रचनेच्या खोल तळाशी
यांच्याच उतरल्या छाया


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - चंद्रमाधवीचे प्रदेश