सांत्वन

शरीर हे गेले रोगांनी गांजून

काळीज जळून काळजीने

जीव करमाया निसर्गी जाईन

गुण मी गाईन प्रभुजीचे

घरी आईबाप, लहान भावंडे

वात्सल्याचे धडे देतात की

जिवलग माझा मित्र भेट देतो

जीव माझा होतो उल्हसित

काही नाही माझ्या सांत्वनाला उणे

म्हणून हे जिणे कंठितो मी


कवी - ग. ह. पाटील
कवितासंग्रहलिंबोळ्या

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा