भाव माझ्या अंतरीचे एकदा कळतील सारे
दूरच्या रानात तेव्हा गीत हे गातील वारे
धूर्त सार्या माणसांची जाहली बंद जेव्हा दुकाने
त्या क्षणी माझ्या घराची बंद होती सर्व दारे
पिंजर्याची चीड होती, पंख हे आयुष्य माझे
या नभाच्या आशयाला शब्द माझे लाख तारे
पावसाला हाक जेव्हा मोर हे घालीत आले
लाभले प्रितीस माझ्या रंगवेडे हे पिसारे
वाहुनी नेतील लाटा मौन माझे गूढ रात्रीं
एकदा नसतील तेव्हा सागराला या किनारे
कवी - मंगेश पाडगांवकर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा