माझे गांव, माझे जग...!

जातोच आहेस गावाकडे
तर वेशीवरच्या संह्याद्रीला सांग नमस्कार माझा,
म्हणांव, तु ढाल होऊन उभा आहेस तीथे
म्हणूनच लढतोय इथे मावळा तुझा...

वेशीवरनं एस टी आत वळेल,
अलगद, अदखळत माझ्या गावात घुसेल,
माझे गांव, माझे जग
साऱ्या डोळ्यांनी टीपून घे,
कण कण साचवून शीदोरी बांधून घेऊन ये...

जातोच आहेस गावाकडे
तर माझ्या घरीही जाऊन ये,
दारात माज़े मुके जनावर असेल माझी वाट बघत,
थोपट त्याला प्रेमाने अन
येतोय म्हणून सांगून ये..

घरी माझी आई असेल,
तीला म्हणांव काळजी घे..
साचलीच माझी आठवण डोळ्यांत तीच्या,
तर ती माया थेंबभर घेउन ये.

थोरला भाऊही भेटेल माझा,
काही बोलू नकोस, वाकून नमस्कार कर,
त्याच्या पायाखालची चीमुट्भर धूळ घेऊन ये,
येवढं माझं काम कर....

जातोच आहेस गावाकडे
तर लवकरच परतून ये,
दूर इथे मी हळवा व्याकूळ,
गावाकडचे सुख तेवढे घेउन ये.