जगावेगळे विश्व कवीचे

जगावेगळे विश्व कवीचे
अक्षरांसवे खोड्या करता -
चिमटे काढी वा गुदगुल्या
सराईतपण हाती येता !

जे ना दिसते कधी रवीला -
म्हणे नेमके कवीस दिसते
पाताळातुन थेट अंबरी -
कवी - भरारी चालू असते !

बालपणी वा जरठपणी ,
खरडावी लेखणी वाटते !
परी लेखणी हाती असता
कवीमनीं का खंत दाटते !

जुळवू कैसे यमकाला मी !
व्याकरणाला मनात भीता ,
गण - वृत्ता मी कसे ओळखू -
काव्य - प्रसूती वाढवि चिंता !

अ - रसिका पहिले वंदावे -
कवितेचे ते बोट धरावे ,
टीकाकारा मुळी न भ्यावे
स्वानंदास्तव मस्त लिहावे !!


कवी - विदेश