शिळा

भावनांची कोवळीक
आज गोठुनिया गेली
माझ्या हृदयात तिची
थंडगार शिळा झाली

अंतरीचा घनश्याम
बसून त्या शिळेवरी
वाजवितो कधी कधी
जुन्या स्मृतींची बासरी

ऐकूनही संगीत ते
शिळा निश्चल राहते
शून्य दगडी डोळ्यांनी
संथ सभोती पाहते!


कवियत्री - शांता शेळके