सुरकुतलेला चेहरा माझा
पिकलेली असेल दाढी,
ओढून ताढून बांधलेली
पैजाम्याची ढिल्ली होईल नाडी..
सांग कौतुक करून मनापासून
तेव्हाही हँडसम म्हणशील ना ?
सांग तेव्हाही प्रेम करशील ना..
सैल झालेला झंपर
अंगावर नावाला असेल साडी,
तुझाच नसेल भरवसा तुला
आधाराला हाती येईल छडी...
लाजत मुरडत माझ्यासमोर
ठुमकत ठुमकत तरी चालशील ना ?
सांग तेव्हाही प्रेम करशील ना..
थकलेल्या खांद्यावरती माझ्या
आयुष्य लादेल जेव्हा ओझं,
जिद्द वगैरे नावापुरतं
जगणं होईल पुरतं खूज..
समाधान द्यायला माझ्या मनाला
तेव्हाही मदत मागशील ना ?
सांग तेव्हाही प्रेम करशील ना..
गोळ्या शोधत धडपडत असतील
थरथरणारे तुझे हात,
आजोबा पडले पाय घसरून
निरोप आणेल जेव्हा नात...
आधार शोधत भिंतीचा मग
याच त्वेषाने उठशील ना ?
सांग तेव्हाही प्रेम करशील ना..
तरुणपणाची सावली सरेल
छळेल वार्धक्याचं ऊन,
केविलवाण्या चेहऱ्याने
पाहत राहील मुलगा सून...
गालात हसून आतासारखं
तेव्हाही सोबत चालशील ना ?
सांग तेव्हाही प्रेम करशील ना ?......💖
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा