काटेरी वेलीचे जाळे
रठ्ठ चर्म, गाठांनी भरले;
अग्रावर पण निर्मळ ढवळे
होते एकच कुसुम विकसले !
कृष्ण निशा; अंबोधर घोर
ग्रसित करी गगनश्री सुंदर;
परंतु होती एक शिरावर
प्रसन्न तारा नयनमनोहर !
ते-ती असता एकएकटी
सुसह होय ती भयाण सृष्टि;
स्वर्गतिनिरयगतिप्रत्यय दे
जी एका समयावच्छेदे.
नित्य निराशेचे अवडंबर
जीर्णाशेचे जाल निरंतर,
करूनि तुज मन्मनी पुरःसर
व्यथित जिवा सुख देती क्षणभर !काटेरी वेलीचे जाळे
रठ्ठ चर्म, गाठांनी भरले;
अग्रावर पण निर्मळ ढवळे
होते एकच कुसुम विकसले !
कृष्ण निशा; अंबोधर घोर
ग्रसित करी गगनश्री सुंदर;
परंतु होती एक शिरावर
प्रसन्न तारा नयनमनोहर !
ते-ती असता एकएकटी
सुसह होय ती भयाण सृष्टि;
स्वर्गतिनिरयगतिप्रत्यय दे
जी एका समयावच्छेदे.
नित्य निराशेचे अवडंबर
जीर्णाशेचे जाल निरंतर,
करूनि तुज मन्मनी पुरःसर
व्यथित जिवा सुख देती क्षणभर !
कवी - बी
कवितासंग्रह - फुलांची ओंजळ
रठ्ठ चर्म, गाठांनी भरले;
अग्रावर पण निर्मळ ढवळे
होते एकच कुसुम विकसले !
कृष्ण निशा; अंबोधर घोर
ग्रसित करी गगनश्री सुंदर;
परंतु होती एक शिरावर
प्रसन्न तारा नयनमनोहर !
ते-ती असता एकएकटी
सुसह होय ती भयाण सृष्टि;
स्वर्गतिनिरयगतिप्रत्यय दे
जी एका समयावच्छेदे.
नित्य निराशेचे अवडंबर
जीर्णाशेचे जाल निरंतर,
करूनि तुज मन्मनी पुरःसर
व्यथित जिवा सुख देती क्षणभर !काटेरी वेलीचे जाळे
रठ्ठ चर्म, गाठांनी भरले;
अग्रावर पण निर्मळ ढवळे
होते एकच कुसुम विकसले !
कृष्ण निशा; अंबोधर घोर
ग्रसित करी गगनश्री सुंदर;
परंतु होती एक शिरावर
प्रसन्न तारा नयनमनोहर !
ते-ती असता एकएकटी
सुसह होय ती भयाण सृष्टि;
स्वर्गतिनिरयगतिप्रत्यय दे
जी एका समयावच्छेदे.
नित्य निराशेचे अवडंबर
जीर्णाशेचे जाल निरंतर,
करूनि तुज मन्मनी पुरःसर
व्यथित जिवा सुख देती क्षणभर !
कवी - बी
कवितासंग्रह - फुलांची ओंजळ
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा