प्यारे

दगडाला देव मानून
नका तोडू अकलेचे तारे |
माणसातला देव जाणा,
ओसांडतील प्रेम झरे ॥

स्वार्थ अन् हव्यासाने,
माणूसपण विसरले सारे |
आयुष्याचा अटळ अंत
का विसरलास प्यारे ?

माणूसकीचा झरा आटला,
सद्गुणांचा कंठ दाटला |
बेईमानी आणि क्रुरतेत,
मानव नखशिखांत माखला ॥

दुष्कृत्याचे जाळे विणता,
दुर्गुणांचा मंत्र तू जपला |
सद्गुणांची झालर ओढता,
बेईमानीचा कळस गाठला ॥

केसाने गळा कापताना,
इमानीचा बुरखा झाकला |
जैसी करणी वैसी भरणी कळली,
परी तू नाही वाकला ॥


कवी - अनिल शिंदे

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा