वसंत आपल्या मित्राकडे जाऊन हळू आवाजात म्हणाला, तुला एखादी गोष्ट विचारली तर ती तू कुणालाही सांगणार नाहीस असं वचन देशील?
‘हो हो. हे घे वचन. तुझं बोलणं मी कुणालाही सांगणार नाही.’
‘मला शंभर रुपये उसने पाहिजेत.’
‘ तू अजिबात काळजी करु नकोस. तू शंभर रुपये माझ्याकडे मागितलसे ही गुप्त गोष्ट कुणालाही सांगणार नाही. अरे, मित्रांनी एकमेकांसाठी एवढंही करायला नको का?
आणि पैशाचं काय’?
‘पैशाचं कुठं काय??
मी ही गोष्ट कुणाला बोलणार नाही, एवढंच वचन दिलंय मी तुला. माझ्याकडे पैसे नाहीतंच.’
‘हो हो. हे घे वचन. तुझं बोलणं मी कुणालाही सांगणार नाही.’
‘मला शंभर रुपये उसने पाहिजेत.’
‘ तू अजिबात काळजी करु नकोस. तू शंभर रुपये माझ्याकडे मागितलसे ही गुप्त गोष्ट कुणालाही सांगणार नाही. अरे, मित्रांनी एकमेकांसाठी एवढंही करायला नको का?
आणि पैशाचं काय’?
‘पैशाचं कुठं काय??
मी ही गोष्ट कुणाला बोलणार नाही, एवढंच वचन दिलंय मी तुला. माझ्याकडे पैसे नाहीतंच.’
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा