जीवना सांग मला रे, काय तू दिले आहेस
आजही का पावसात मन हे कोरडे आहे !
नावाखाली सुखाच्या, कोरी उमेद का दिली
रस्ता काटेरी त्यासवे दुतर्फा बाभळीची दरी !
नभ दावून स्वप्नांचे, पंख दिलेस तू शोभेचे
सांग कशी घेऊ भरारी पंखच माझे तोकडे !
फाटकीच झोळी माझी ना उरले त्यात काही
लावून ठिगळे तिला, जपले क्षण मी काही !
खुंटीला अडकवली होती हक्काची ती झोळी
न राहवून तिलाही पावसात तू वाहून नेली !
उपकार एक करून जा ओंजळ ही घेऊन जा
उगा का ठेवशी मागे हातावरल्या तुटक रेषा !
कवियत्री - प्रीत
आजही का पावसात मन हे कोरडे आहे !
नावाखाली सुखाच्या, कोरी उमेद का दिली
रस्ता काटेरी त्यासवे दुतर्फा बाभळीची दरी !
नभ दावून स्वप्नांचे, पंख दिलेस तू शोभेचे
सांग कशी घेऊ भरारी पंखच माझे तोकडे !
फाटकीच झोळी माझी ना उरले त्यात काही
लावून ठिगळे तिला, जपले क्षण मी काही !
खुंटीला अडकवली होती हक्काची ती झोळी
न राहवून तिलाही पावसात तू वाहून नेली !
उपकार एक करून जा ओंजळ ही घेऊन जा
उगा का ठेवशी मागे हातावरल्या तुटक रेषा !
कवियत्री - प्रीत
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा