तू !

निम्न्गोरी अंगकांती, उंच आहे तुझा बांधा
जादुगरी तुझा धंदा.

या बटा आल्या कपाळी, मुक्त काळी तुझी वेणी;
सौम्यासाधी तुझी लेणी.

या उभारी भोवयांची रम्य जोडी उभी काळी;
रम्य कुंकू तुझ्या भाळी.

आदराचे सौम्य हसू आणि नाही बरे भोळे;
भावगर्भी तुझे डोळे.

भाषणे अत्यंत साधी अर्थ नाही तरी साधा!
तू जणू की सखी राधा!

सप्त सुरांची, जनानी मंजुळे गऽ, तुझी प्रीती !
सप्तरंगी तुझी प्रीती !!


कवी - ना. घ. देशपांडे
कवितासंग्रह - शीळ