अर्पण

चहूंकडे आघात, घात, अपघातच झाले मला
जन्मलो त्याचकरता जणू!
तरी असू दे तुझा जिव्हाळा, जीव वाहिला तुला
दयाळा, फिरव कुठेही तनू!

पाय जरासे सुखाशेकडे चुकून वळले तरी
तरीही – तरी नीट नेच तू!
अजाणतेने या डोळ्यांना पाणी आले तरी
पुसावे आपुलकी नेच तू!

या जीवाचे भलेबुरे ते तुलाच कळते, सख्या,
कशाला घालावी भीड मी!
सुटला झंजावात, कुठेही जहाज जावो, सख्या,
सुकाणू तू नुसते शीड मी!


कवी - ना. घ. देशपांडे
कवितासंग्रह - शीळ