निर्मिती

कधी पांघरावे मीही
माझा रक्ताचे प्रपात,
गूढ़ घावांचे किनारे
मीच तोडावे वेगात..

असा आंधळा आवेग
मीच टाळावी बंधने ,
विश्वनिर्मितीचा रात्री
मला छेदावे श्रद्धेने .

अशा लाघवी क्षणांना
माझा अहंतेचे टोक.
शब्द फुटण्याचा आधी
ऊर दुभंगते हाक.........


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - संध्याकाळच्या कविता