खंत नाही,खेद नाही ....

नजरेतून श्वासात,
श्वासातून हृदयात,
हृदयातून स्पंदनात,
स्पंदनातून नसानसात
उतरलीस तू तरी तुला
खंत नाही,खेद नाही ....

तुझं गोड गोड बोलणं ,
पद्धतशीर विसरणं,
आशेला तडा देणं ,
हृदयास घायाळ करणं,
जशी तू त्या गावचीच नाही,
खंत नाही,खेद नाही ....

डोळ्यांनी तुला पहावं,
कानांनी तुला ऐकावं,
ओठांनी तुज गुणगुणावं,
मनाने विरघळून जावं
तुला याचा गंधच नाही,
खंत नाही,खेद नाही ....


कवी - अरविंद

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा