नसती उठाठेव

मोठे होते झाड वाकडे,
तिथे खेळती दोन माकडे
गंमत झाली भारी बाबा,
गंमत झाली भारी

खरखर खरखर सुतारकाका,
कापीत होते एक ओंडका
भुरभुर भुरभुर भुसा उडाला,
माकड मज्जा पाहू लागला

निम्मे लाकूड चिरुन झाले,
दुपार होता काम थांबले
पाचर ठोकून सुतार गेले,
खावयास भाकरी

माकड टुणकन खाली आले,
पाचर हलवूनी काढु लागले
शहाणे दुसरे त्यास बोलले,
धोक्याचे हे काम न आपुले

पहिले आपला हट्ट न सोडी,
जोर लावूनी पाचर काढी
फटित अडके शेपूट तेव्हा,
माकड हाका मारी

उठाठेव ही नसती सारी,
सुतार त्याला फटके मारी
म्हणून करावा विचार आधी,
नंतर कामे सारी
देवा तुझा मी सोनार ।
तुझे नामाचा व्यवहार ॥१॥

मन बुद्धीची कातरी ।
रामनाम सोने चोरी ॥२॥

नरहरी सोनार हरीचा दास ।
भजन करी रात्रंदिवस ॥३॥


रचना    -    संत नरहरी सोनार
संगीत    -    यशवंत देव
स्वर    -    रामदास कामत
तुकारामरूपे घेउनी प्रत्यक्ष l
म्हणे पूर्वसक्ष साम्भाहीजे l

ठेविनिया कर मस्तकी बोलिला l
मंत्र सांगितला कर्णरंध्री ll

तुषितांची जैसे आवड जीवन l
तैसा पिंड प्राणविण त्या l

बहिणी म्हणे हेतू तुकोबाचे ठायी l
ऐकोनिया देही पदे त्यांची ll


- संत बहिणाबाई

ऑपरेशनची भीती

एका रुग्णाला ऑपरेशनची भयंकर भीती वाटत होती. भीतीने त्याची छाती ध़डध़डत होती. कसेबेसे थोडे अवसान आणून तो डॉक्टरांना म्हणाला, “डॉक्टर, हे माझ्या आयुष्यातले पहिलेच ऑपरेशन आहे हो, मला खूप भीती वाटते आहे.”
डॉक्टरने त्याला शांतपणे सांगितले, “अहो माझ्याकडे पहाना, माझ्यासाठी सुध्दा हे पहिलेच ऑपरेशन आहे. पण मी जरा सुध्दा घाबरलेलो नाही.”

हमाली

विझल्या  कालांतराने  पोरक्या  मशाली
कालचा  कार्यकर्ता  पुन्हा  बने  मवाली

विरल्या  हवेत फ़सव्या  घोषणा  कधीच्या
पुनश्च  लोक आता  ईश्वराच्या  हवाली

ल्यालें  राजवस्त्रें ते गावगुंड  सारे
जनता- जनार्दनाला  ही  लक्तरें  मिळाली

उजवें  अथवा  डावें , भगवें  वा  निधर्मी
कोणी  पुसें  न  आता  दीनांची  खुशाली

आपल्या  दु:खाचा  वाहतो  भार जो तो
चुकली  कुणास  येथे  ही रोजची  हमाली


कवी - मिलिंद फणसे

शिल्पकार

झेलावयास माझी छाती तयार आता
घाला नव्या दमाने तुमचे प्रहार आता

मी एकटाच गातो या उत्सवात माझ्या
माझ्याच गायकीवर माझी मदार आता

विझलो जरी कितीही, मी संपणार नाही
हृदयातल्या आगीशी माझा करार आता

गावात  चोरट्यांच्या दिवसा उजेड नाही
तो सूर्यही कुठेसा झाला फरार आता

नाही अता उदासी, नाही अता निराशा
माझ्याच जीवनाचा मी शिल्पकार आता


कवी - प्रसाद

वसुधैव कुटुम्बकम

देशाचे पेय, पेप्सीकोला.
देशाचे जेवण, पित्जा-बर्गर.
देशात शिक्षण, आंग्ल भाषा.
देशाची बैंक, स्विस बैंक.
प्रेमाचा दिवस, वेलेंटाईन डे.
देशाची नेता, विदेशी मूळ.
स्वदेशी भारत, ग्लोबल इण्डिया.
यालाच म्हणतात, वसुधैव कुटुम्बकम.


- विवेक पटाईत