मी जेव्हा नववीत होतो तेव्हा ती आठवीत होती...
आता ती नवविवाहित आहे आणि मी तिला आठवीत आहे !!!
😁😁😁मराठी भाषा
म्हातारपण
*म्हातारपणाला नाव छान*
*कोणी म्हणत संन्यासाश्रम*
*कोणी म्हणतं वानप्रस्थाश्रम*
*मी म्हणतो आनंदाश्रम....*
म्हातारपणात कसं राहायचं
घरात असेल तर आश्रमासारखं
आश्रमात असेल तर
घरासारखं...
*कशातच कुठे गुंतायचं नसतं*
*जुन्या आठवणी काढायच्या नाही*
*"आमच्या वेळी" म्हणायचं नाही*
*अपमान झाला समजायचं नाही*
*उगाच लांबन लावायचे नाही...*
सुखाची भट्टी जमवत जायच
साऱ्यांशी दोस्ती जुळवत राहायचं
राग लोभाला लांब पळवायचं
आनंद सारखा वाटत जायचं...
*म्हातारपण सुद्धा छान असतं*
*लेन्स इम्प्लांट ने स्वच्छ दिसतं*
*नव्या दातांनी सहज चावता येतं*
*कान यंत्राने ऐकु येतं...*
पार्कात जाऊन फिरुन यावं
क्लबात जाऊन पत्ते कुटावं
देवळात जाऊन भजन करावं
टी.व्ही. मधल्या सिरियल बघावं
*मुलांसमोर गप्प बसावं*
*नातवंडांशी खेळत रहावं*
*बायकोबरोबर भांडत जावं*
*मित्रांबरोबर बोलत सुटावं...*
जमेल तेंव्हा टूर वर जावं
बायकोच लगेज सोबत न्यावं
दिलखुलास फिरून घ्यावं
थकलं तिथेच बसून राहावं
*लायन रोटरी अटेण्ड करावं*
*वेळ असेल तर गाण गावं*
*एकांतात ठेक्यावर नाचुन घ्यावं*
*पाहिल कुणी व्यायाम म्हणावं...*
कंटाळा आला झोपुन जावं
जाग आली फेसबुक बघावं
बघता बघता घोरत राहावं
टोकल कोणी वाटसाप उघडाव...
*एकटं घरी किचन पहाव*
*दुधाची साय गायब करावं*
*मुलांचा खाऊ टेस्ट करावं*
*आलं मनात गोडाचं खावं...*
जुना शर्ट घालत राहावं
थोडे केस सावरत राहावं
आरशालाच बोगस म्हणावं
कोणी नसलं तर वाकूली करावं...
*छान रंगवावी सुरांची मैफल*
*मस्त जमवावी जेवणाची पंगत*
*सुरेल जुळवावी गप्पांची संगत*
*लुटत रहावी जगण्याची गम्मत...*
स्वाद घेत, दाद देत
तृप्त मनानं आनंद घेत
हळुच आपण असं निघुन जावं
*जसं पिकलं पान गळुन पडावं* ..☘🍃🍃
✨ *अति लघु कथा*
✨ लघु कथा - - १
*आईच्या नावे असलेली जागा आपल्या नावावर करून घेण्याची सुप्त इच्छा मनात धरून आईच्या ताब्यासाठी दोन भाऊ भांडत होते. आईला विचारल्यावर ती म्हणाली जो माझ्या तीन औषधाच्या गोळ्यांची नावे एका झटक्यात सांगेल त्याच्याकड़े मी जाईन. दोन्ही भाऊ खजील झाले.*
✨ लघु कथा ..२.
*शिक्षणासाठी दूर देशी गेलेल्या गरीब होतकरु मुलाने आईला पत्र पाठवले त्यात त्याने लिहिले, इथे माझी जेवणाची चंगळ आहे. काळजी करु नकोस. आईने ते पत्र वाचून एक वेळेचे जेवण सोडले कारण पत्राच्या शेवटी मुलाच्या अश्रुने शाई फुटली होती.*
✨ लघु कथा - -३.
*आजोबाच्या काठीला हाताने ओढत नेणाऱ्या नातीला पाहून लोक म्हणाले, अग हळू हळू आजोबा पडतील ना. आजोबा हसून म्हणाले, पड़ींन बरा, माझ्याजवळ दोन काठया असताना.*
✨ लघु कथा - - ४.
*आंब्याच्या झाडावर चढून चोरुन आंबे काढणाऱ्या मुलांच्या पाठीत रखवाल दाराने काठी घातली आणि थोडा वेळ धाक म्हणून त्यांना झाडाला बांधून ठेवले. का कुणास ठाऊक पण त्यानंतर त्या झाडाला कधीच मोहर आला नाही.*
✨लघु कथा - -५.
*ऑफीसातून दमून आल्यावर बाबाने आजीचे पाय चेपून दिल्याचे पाहून नातीने न सांगता बाबाच्या पाठीला तेल लावून दिल्याचे पाहून आजी म्हणाली, ताटातील वाटीत आणि वाटीतलं ताटात.*
✨लघु कथा - -६.
*वडील गेल्यावर भावांनी सम्पत्तीची वाटणी केल्यावर म्हाता-या आईला आपल्या घरी नेताना बहीण म्हणाली, मी खुप भाग्यवान, माझ्या वाट्याला तर आयुष्य आलय.*
✨लघु कथा - -७.
*काल माझा लेक मला म्हणाला बाबा मी तुला सोडून कधीच कुठे जाणार नाही कारण तू पण आजी आजोबांना सोडून कधी राहिला नाहीस. मला एकदम वडिलोपार्जित प्रॉपर्टी नावावर झाल्यासारखे फीलिंग आले मला .*
✨लघु कथा - -८.
*खूप दिवसांनी माहेरपणाला आलेली नणंद tv सिरीयल पहाता पहाता वहिनीला म्हणाली वहिनी किती मायेने करता तुम्ही माझे , तर वहिनी म्हणाल्या अहो तुम्ही पण माहेरी समाधानाचे वैभव उपभोगायलाच येता की .* *सिरीयल मधल्या नणंदेसारखी आईचे कान भरून भांडणे कुठे लावता . मग मी तरी काय वेगळे करते.*
*रिमोट ने tv केंव्हाच बंद केला होता.*
✨लघु कथा - -९.
*तिच्या नवऱ्याचा मित्र भेटायला आला आज हॉस्पिटल मध्ये , तो खूपच आजारी होता म्हणून. जाताना बळेबळेच*
*5000 चे पाकीट तिच्या हातात कोंबून गेला , म्हणाला लग्नात आहेर द्यायचाच राहिला होता , माझा दोस्त* *बरा झाला की छानसी साडी घ्या.*
*त्या पाकिटा पुढे आज सारी प्रेझेंट्स फोल वाटली तिला.*
✨ लघु कथा - -१०.
*आज भेळ खायची खूप इच्छा झाली तिला ऑफिस सुटल्यावर पण घरी जायला उशीर होईल आणि सासूबाईंना देवळात जायचे असते म्हणून मनातली इच्छा मारून धावतपळत घर गाठले तिने , स्वैपाकखोलीत शिरली तर सासूबाई म्हणाल्या हातपाय धू पटकन, भेळ केलीय आज कैरी घालून. खूप दिवस झाले मला खावीशी वाटत होती.*
✨ लघु कथा - -११.
*तिन्हीसांजेला सुमतीबाई देवापाशी जपमाळ घेऊन बसल्या होत्या. तेवढ्यात मुलगा कामावरून आला. पाठोपाठ मोगऱ्याचा सुवास आला. सूनबाईच्या केसात फुलला असेल या विचाराने त्यांनी अजूनच डोळे घट्ट मिटून घेतले. थोड्यावेळाने जप झाल्यावर डोळे उघडून पाहतात तर काय मोगऱ्याची ओंजळभर फुले त्यांच्या बालकृष्णासाठी ओटीत वाट पहात होती . त्यांची कूस अजूनही सुगंधीच होती. देवघरातला खोडकर कान्हा गालात हसत होता.*
चेष्टा नाही पण गोष्टीत दम आहे
सकाळी कामं संपवून कामवाली बाई संध्याकाळी आपल्या नवऱ्याला घेऊन घरी आली.
तिचा नवरा : मॅडम उद्या पासून माझी बायको इथं कामाला येणार नाही.
मॅडमने विचारलं : का? पगार कमी पडतो. ठीक आहे तिसरा महिना संपल्यावर वाढवून देईन
तिचा नवरा : मॅडम पगार बद्दल नाही, प्रॉब्लेम वेगळाच आहे.
मॅडम : काय प्रॉब्लेम सांगा मी दोन मिनिटात सोडवते
तिचा नवरा: मॅडम प्रॉब्लेम दोन मिनिटात सुटण्या सारखा नाही आहे, तुम्ही दुसरीकडे कामवाली बघा
मॅडम जरा चरकली. तरी पण उसन्या अवसानानं तिनं विचारलं: प्रॉब्लेम काय आहे ते मला समजलंच पाहिजे. ते सांगितल्या शिवाय मी तिला कामं सोडायला देणार नाही म्हणजे नाही. सांग काय प्रॉब्लेम आहे? मॅडमने अल्टिमेटम दिलं.
तिचा नवरा : मॅडम तुम्ही दिवसभर तुमच्या नवऱ्याला ओरडत असता. टोमणे मारत असता.
घालून पाडून बोलत असता. वरून,
घरातली शंभर कामं त्यालाच सांगत असता....
हे सगळं बघून ही पण तसंच शिकायला लागलीय....
तुमच्या साहेबांच्या येवढी माझी सहन शक्ती नाही. माझ्या घरात मला शांतता पाहिजे, डोक्याला शॉट नको.
ऐकून मॅडमची जीभ टाळूला जाऊन लागली धप्प करून डोक्याला हात लावून सोफ्यावर बसली.
मॅडम: हे पहा. महिनाभर करुदे काम तिला. सुधारणा दिसली नाही तर पाहू.
कामवालीचा नवरा तयार झाला आणि परतला.
ॲाफिस मधून येता येताच साहेबांनी एक खंबा आणि पाचशे रूपये, कामवाल्या बाईच्या नवऱ्याला दिले....
🤣🤣🤣🤣🤣🤣
*_व पु एक विचार_*
माणसं मनातली......
मोगऱ्याचं फूल ओंजळीत घेतलं की त्याचा गंध मनाला, शरीराला प्रसन्न करून जातो.
सहवासातील माणसाचं देखील असंच असतं.
काही माणसं काही क्षणातच मनाला खूप आवडतात, आपली होऊन जातात.
तर, काही कितीही सहवासात राहिली, तरी त्यांची आतून ओढ नसतेच...
चेहरा बघण्यापेक्षा नेहमीच समोरच्याच्या मनात उतरून बघावं. शोधूनही तिथं माणूसपण सापडत नसेल, तर त्याचं सुंदर दिसणंही मग किळसवाणं वाटतं...
शरीराची सुंदरता वया बरोबर संपते, तर मनाची सुंदरता शेवटपर्यंत टिकून राहाते. शरीराला वय असतं, मनाला ते कधीच नसतं...
शेवटी काय, आपण व्यक्तीच्या स्वभावाच्या प्रेमात असतो, शरीर तर निमित्त मात्र असतं.
माणसाच्या स्वभावात गोडवा, शालीनता, प्रामाणिकपणा, आणि विनयशीलता असेल, तर त्याची काही क्षण जरी सोबत मिळाली तरी ती हवीहवीशी वाटते...
म्हणूनच बाहेर लक्ष दिव्याची सुंदर आरास असूनही, देवघरातील समईच्या तेजापुढं आपण नतमस्तक होतो...
आयुष्यात अशी माणसं कधी भेटली तर त्यांच्यावर जीवापाड प्रेम करावं!!
आपल्या आवडत्या माणसाचं आपल्या सोबत असणं, ही आयुष्यातील सगळ्यात मोठी कमाई...
ती प्रत्येकाच्या वाट्याला येतेच असं नाही.
आजकाल अशी माणसं भेटतात तरी कुठे?
नशिबानं कधी भेटलीच तर हळुवार जतन करून ठेवावीत...
कदाचित, पुन्हा भेटतील ,न भेटतील?
✍️व.पु.काळे
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)