वाढदिवशी भेटीस आलेली
ही अनंत अगणित फुले...
ह्या फुलांचे काय करावे,हे
बिरबलही सांगू शकणार नाही.
कारण सर्व कारणपरंपरेच्या पलीकडचे त्यांचे 'असणे'
त्याला आमचे हेतू चिकटवता येणार नाहीत...
फुलांकडे फक्त पहा डोळे भरून.
पहा कशी असतात अस्तित्वचा मस्तित,
पहा कशी असतात स्रव्स्वी 'त्या'चीच
सदैव, झाडावर या मातीत ..
फुलण्यापुर्वी,फुलताना वा निर्माल्य झाल्यावरही
परमेश्वराला शरण गेलेल्या या कोमल पाकळ्यांनी
म्रुत्युला नगण्य केले आहे
फुलांचे काहीही करा
ती आमच्यासारखी रिक्त नाहीत
तुमच्या करण्याचे ओरखडे त्यांच्या आत्म्यावर उमटणार नाहीत.
त्यांना आपली प्रतीष्ठा जन्मत:च लाभलेली आहे.
म्हणून म्हणतो महराज,
फुलांचे काय करावे हा प्रश्न
फक्त तुमचा आहे, तसाच
सर्व उपयुक्तवाद्यांचाही , पण त्याचा
फुलांशी संबध नाही
कारण त्यांचे 'असणे' तुमच्या प्रश्नाहून अनादी आहे
तुम्हाला शब्द माहीत नव्हते
तेंव्हाही ती होती आणि
तुमचे शब्द संपतील तेंव्हाही ती
असणार आहेत - जशी होती तशी
अस्तीत्वास शरण,
अस्तीत्वमय ,
अशरण्य
कवी - द.बा.धामणस्कर
कवितासंग्रह -प्राक्तनाचे संदर्भ
