हीन याती माझी देवा । कैसी घडे तुझी सेवा ॥१॥
मज दूर दूर हो म्हणती । तुज भेटूं कवण्या रीती ॥२॥
माझा लागतांचि कर । सिंतोडा घेताती करार ॥३॥
माझ्या गोविंदा गोपाळा । करूणा भाकी चोखामेळा ॥४॥
- संत चोखामेळा
बरें झालें येथें आलोंसे सायासें । सुख दु:ख लेशे भोगोनियां ॥१॥
मागिला लागाचें केलेंसे खंडण । तेणें समाधान वृत्ति होय ॥२॥
एकसरें मन ठेविले बांधोनी । निवांत चरणीं तुमचीया ॥३॥
चोखा म्हणे काम क्रोध तोडियेले । येर ते ही केले देशधडी ॥४॥
नेत्रीं अश्रूधारा उभा भीमातीरीं । लक्ष चरणावरी ठेवोनियां ॥१॥
कां गा मोकलीलें न येसी गा देवा । काय मी केशवा चुकलोंसे ॥२॥
नेणें करूं भक्ति नेणें करूं सेवा । न येसी तूं देवा कळलें मज ॥३॥
चोखा म्हणे माझ्या जीविचा विसावा । पुकारितों धावां म्हणोनियां ॥४॥
तुमच्या चरणी जें कांही आहे । तें सुख पाहे मज द्यावें ॥१॥
सर्वांसी विश्रांति तेथें मन ठेवीं । तें सुख शांति देई मज देवा ॥२॥
सर्वांभूती दया संतांची ते सेवा । हेंचि देई देवा दुजें नको ॥३॥
चोखा म्हणे आणिक दुजें नको कांहीं । जीव तुझे पायीं देईन बळी ॥४॥
समर्थांसी रंकें शिकवण जैशी । माझी वाणी तैशी बडबड ॥१॥
शुभ हें अशुभ न कळे बोलतां । परि करीं सत्ता लंडपणें ॥२॥
उच्छिष्टाची आशा भुंकतसे श्वान । तैसा मी एक दिन आहें तुमचा ॥३॥
चोखा म्हणे एका घासाची चाकरी । करितों मी द्वारीं तुमचीया ॥४॥
भवाचिया भेणें येतों काकुळती । धांवे करुणामूर्ति देवराया ॥१॥
पडीलोंसे माया मोहाचीये जाळीं । येवोनी सांभाळी देवराया ॥२॥
कवणाची असा पाहूं कोणीकडे । जीविचें सांकडें वारीं देवा ॥३॥
गहिंवर नावरे चोखियाचे मनीं । धांवें चक्रपाणी देवराया ॥४॥
धांव घाली विठु आतां चालुं नको मंद । मज मारिती बडवे कांहीतरी अपराध ॥१॥
विठोबाचा हार तुझ्या कंठी कैसा आला । शिव्या देऊनी मारा म्हणती देव कां बाटला ॥२॥
तुमचे दारीचा कुतरा नका मोकलूं दातारा । अहो चक्रपाणी तुम्ही आहां जीमेदारा ॥३॥
कर जोडोनी चोखा विनवितो देवा । बोलिलो उत्तर याचा राग नसावा ॥४॥
