गौरव मराठीचा

अशक्य तों तुम्हां नाही नारायणा । निर्जीवा चेतना आणावया ॥१॥

मागें काय जाणों स्वामीचे पवाडे । आतां कां रोकडे दावूं नये ॥२॥

थोर भाग्य आम्ही समर्थाचे कासे । म्हणवितों दास काय थोडें ॥३॥

तुका म्हणे माझे निववावे डोळे । दावूनि सोहळे सामर्थ्याचे ॥४॥

शंखचक्रगदापद्म । पैल आला पुरुषोत्तम ॥५॥

ना भी ना भी भक्तराया । वेगीं पावालों सखया ॥६॥

दुरूनि येतां दिसे दृष्टी । धाकें दोष पळती सृष्टी ॥७॥

तुका देखोनि एकला । वैकुंठीहूनि हिर आला ॥८॥

- संत तुकाराम