अवचित अश्या कातरवेळी कल्लोळ कानी आला
वलुनी पाहता मागे चोर लोकांच्या हाती लागला
"पाकिट चोरले पाकिट चोरले " एक माणुस ओरडत होता
जमावातिल प्रत्येकजन त्या चोराला बडवत होता
यछेद बडवून पोलिसांच्या ताब्यात देवून जो तो आपापल्या घरी परतला
मी ही मग घरी जावुन सारा प्रसंग वर्णिला
दिवस उलटले सारे प्रसंग धूसर झाले
सिग्नल वर आज मला पुन्हा "तोच" हो हो तोच "तो" दिसला
नकळत माझा हात पर्स सवारन्यास सरसावला
नजर मात्र वेगालेच दृश्य दाखवित होती
शुन्यात नजर लावून त्याची निरर्थक बडबड चालू होती
" बाळ गेला माझा बाळ गेला " पैशाअभावी औषधाला मुकला
प्रत्येक शब्द ह्रदय चिरत होता त्या बिचारयाच्या बडबडीला खुप कठोर अर्थ होता
काही क्षणासाठी त्याच्यात शिरलेला चोर सर्वाना दिसला
पण त्याच्यातील गरजवंत असा हतबल बाप मात्र कोणीच नाही पाहिला
खरच नियति नशीब यालाच का म्हणतात ?
एक पाकिट मारणारा चोर संबोधिला जातो
आणि लाखोंचे घोटाले करणारा मात्र माननीय संबोधिला जातो
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा