फुलांची पखरण

टिप फुलें टिप ! माझे गडे ग ! टिप फुलें टिप !
पहा फुलांची पखरण झिप ! ॥ध्रु०॥

किती सुखाची सकाळ
किती मौजेची ही वेळ;
दिशा या फांकती,
फुलें हीं फुलतीं,
पक्षी हे बोलती;

सगळयाही सृष्टिनें पहा निद्रा ती टाकिली,
प्रीती ती आशेसंगें खेळाया लागली;
तर, आनन्दें या झाडांखालीं

टिप फुलें टिप !

किती सकाळ ही सुन्दर,
जसें मुलींचें माहेर ---
जगाचे ते व्याप
दुरि तैसे संताप
मनिं न शिरे मुळिं पाप,
पुण्याची ही वेळ पहा गें ! सूर्यानें उजळीली,
आशेचिया ग वेलीवरती गाणीं तीं फुललीं;
तर, मौजेनें या वेलींखालीं

टिप फुलें टिप !

सकाळ जाइल संपून,
मग तापेल तें ऊन;
मग धन्दे कराल,
पण, फुलें हीं विसराल !
सूख कैसें पावाल ?

फिरूनी ऐशीं वेळ गडे ग ! कधिं तरि ती येइल का ?
गडे !

आनन्दामधिं आस आपुला काळ कधीं जाइल का ?
म्हणुनिम, असे जों बहर तोंवरी

टिप्‍ फुलें टिप्‍ !

पहा फुलांचि पखरण छिपू !
माझे गडे ग !
टिप फुलें टिप !


कवी - केशवसुत
कवितासंग्रह -  हरपलें श्रेय
- ५-१२-९१